Een deels bevroren Oldambtmeer en het licht
Donderdag 5 februari 2015
Het is vandaag de hele dag mooi weer. De zon is er de hele dag bij en dat bij een temperatuur rond het vriespunt. Wetende dat zo’n stralende dag meestal met een mooie zonsondergang eindigt, besluit ik aan het eind van de middag naar het Oldambtmeer te gaan. Het uitzicht over het Oldambtmeer is geweldig. Daarbij komt dat ik een zonsondergang aan het water toch het mooist blijf vinden.
Uit ervaring weet ik dat een zonsondergang op eenzelfde plek niet de hele tijd gelijk blijft. Het licht verandert continu en daarmee het landschap. En als je zelf even een andere plaats inneemt, krijg je in korte tijd hele verschillende plaatjes. Het is leuk om dit te testen en achteraf het resultaat te zien van soms kleine wijzigingen. In deze blog laat ik jullie het resultaat zien van zulke veranderingen.
Bij het Oldambtmeer aangekomen, is de zon nog niet helemaal onder. Ik maak een foto van datgene wat ik voor me zie.
Ik zoom met de camera in op het deels bevroren Oldambtmeer. Dit met de bedoeling om de reflecties van de ondergaande zon op het meer duidelijker te laten zien. Je ziet ook dat, doordat je een deel van het landschap neemt, de kleuren en de sfeer op de foto iets anders zijn dan wanneer je het geheel ziet.
Wanneer de zon helemaal onder is, besluit ik een paar meter verder te lopen. Op die plek ligt een steiger. Het is nog vrij licht. Met een redelijke sluitertijd is het nog goed te doen. De lucht kleurt mooi. Dit lijkt me een mooie plek en een goed moment om een foto te maken. Op onderstaande foto is duidelijk te zien dat de kleuren weer veranderd zijn ten opzichte van de eerder genomen foto’s. En dat terwijl er niet veel tijd tussen de genomen foto’s zit.
Ik loop verder de steiger op. De lucht verandert. De kleuren worden koeler naarmate het donkerder wordt. De sluitertijden worden nu erg lang. Het verschil met een eerder moment is nu duidelijk zichtbaar.
Je ziet dat binnen een tijdsbestek van een half uur het landschap alleen al door het licht verandert. En als je zelf even een andere plek inneemt, kan dat een groot verschil maken.
Hiermee laat ik jou tevens zien, waarom ik het Oldambt zo mooi vind. Door de verschillende jaargetijden, de wisselende weersomstandigheden en het licht dat op elk moment van de dag anders is, zie je het landschap steeds veranderen. Dat maakt dat het landschap in het Oldambt eigenlijk nooit saai hoeft te zijn.
Deel mij
2 reacties
Geef een reactie Reactie annuleren
Auteur
pekukiekart@gmail.com
Gerelateerde artikelen
Vanaf de Pier van Oterdum
Na een aantal zonnige dagen is het nu bewolkt. Dit herinnert mij aan een foto die ik hier ook nog wil plaatsen....
Het Oldambtmeer
Mijn voorliefde voor de weidsheid van de Oldambtster polders maakt dat ik niet vaak meer te vinden ben bij het Oldambtmeer. Het...
Winterse taferelen
Winterse taferelen in Oldambt
Warme zomeravonden
Het einde van de maand augustus 2020 is in zicht. Deze maand is dankzij de zeer lange hittegolf volgens de deskundigen de...
Nij Stoatenziel
Ede Staal zong hier het volgende over: “Vlak achter Drijbörg, in mien polderland, Ligstoe te dreumen in die gruine diekenraand…….. Nij Stoatenziel,...
Een klein beetje wit
Een dun laagje sneeuw heeft vandaag het Oldambtgebied bedekt. In het buitengebied waren echter nog veel landerijen groen. Er was geen sprake...
Super, wat een foto’s!
De zilveren en gouden kleuren, prachtig, bedankt!
Hallo Anneke,
Hartelijk dank. Leuk dat je reageert. Ik hoop dat je de berichten op mijn blog blijft volgen.
Vriendelijke groet,
Petra